Viagra, bekend onder de chemische naam Sildenafil, is een actief ingrediënt dat oorspronkelijk werd gesynthetiseerd en bestudeerd voor de behandeling van cardiovasculaire problemen. Het werd voor het eerst ontwikkeld om de bloedvaten van het hart te helpen verwijden en zo de bloedstroom te verbeteren en te helpen bij de behandeling van aandoeningen zoals hypertensie en angina pectoris.
De farmaceutische gigant Pfizer was verantwoordelijk voor de oorspronkelijke ontwikkeling van Sildenafil. Het middel was in eerste instantie gericht op hoge bloeddruk en gerelateerde pijn op de borst, bekend als angina pectoris, een vorm van hart- en vaatziekten. Het oorspronkelijke doel van Viagra was het ontspannen en verwijden van de bloedvaten rond het hart om de bloedstroom te verbeteren, wat uiteindelijk ten goede kwam aan mensen met hart- en vaatziekten.
De eerste toepassingen van Sildenafil waren stevig geworteld in cardiovasculaire gezondheid. In het beginstadium van de ontwikkeling werd het medicijn gebruikt voor de behandeling van hypertensie en angina pectoris, waarbij het patiënten hielp een gezonder hart te behouden door de bloedstroom te verbeteren via de verwijding van de hartvaten.
Het verhaal nam een onverwachte wending in 1993 toen het medicijn werd getest voor de behandeling van erectiestoornissen. Aan de klinische proeven namen zo'n 3000 patiënten deel, variërend van 19 tot 87 jaar oud. Tijdens deze proeven merkten onderzoekers dat het medicijn een sterker effect had op het opwekken van erecties dan op het behandelen van angina pectoris. Deze toevallige uitvinding opende een nieuw therapeutisch gebied voor Sildenafil.
Pfizer herkende het potentieel van het onverwachte effect van Sildenafil en richtte zijn aandacht op de behandeling van erectiestoornissen. Deze aandoening vertegenwoordigde een onbeantwoorde medische behoefte en een aanzienlijke kans op financieel gewin. Het farmaceutische bedrijf sloeg dus een nieuwe weg in en onderzocht hoe hun verbinding een revolutie teweeg kon brengen in de behandeling van deze veel voorkomende aandoening.
In maart 1998 keurde de FDA het gebruik van Viagra goed voor de behandeling van erectiestoornissen. Dit betekende een keerpunt, want het werd de eerste orale behandeling die in de Verenigde Staten werd goedgekeurd voor deze aandoening. Het medicijn werd gepatenteerd in 1996 en kwam later in 1998 beschikbaar voor verkoop in de Verenigde Staten.
Sildenafil blokkeert een enzym in het weefsel van de penis, PDE-5 genaamd. Dit was oorspronkelijk bedoeld om de bloedvaten van het hart te verwijden en de bloedstroom naar het hart te verbeteren. Er werd echter ontdekt dat het medicijn een meer uitgesproken effect had op het penisweefsel, wat leidde tot opgewekte erecties.
Het belangrijkste principe van de effectiviteit van Viagra bij de behandeling van erectiestoornissen is het vermogen om de bloedtoevoer naar de penis te verhogen. Het medicijn, oorspronkelijk bedoeld om cardiovasculaire problemen te behandelen, bleek een krachtiger effect te hebben op de bloedstroom in het penisweefsel.
Het moleculaire doel van Sildenafil speelt een belangrijke rol bij het opwekken van erecties. Door het PDE-5 enzym te blokkeren, verhoogt Sildenafil de bloedstroom naar de penis, wat leidt tot een erectie. Dit mechanisme was in eerste instantie niet de focus van het onderzoek van Pfizer, maar werd ontdekt tijdens klinische studies.
Ondanks het oorspronkelijke doel en het primaire medische gebruik, is Viagra ook gebruikt voor recreatief gebruik. Het is echter belangrijk om te weten dat Viagra kan helpen bij erectiestoornissen, maar dat het de zin in seks niet vergroot. Het verbetert alleen de bloedtoevoer voor een erectie.
Een veel voorkomende misvatting over Viagra is dat het de geslachtsdrift verhoogt. Dit is niet het geval.
De